نوشته‌هایم به هم ریخته شده‌است.
نوشته‌های به هم ریخته، خواندنشان سخت است
و از آن هم سخت‌تر، فهمیدنشان.
اما نوشته‌های به هم ریخته را كه بفهمی،
خیلی چیزها را یك آن، می‌فهمی....
_____________________________
این جا نوشتنیها است و نوشته های من-آن هم از جنس شخصی اش-در آن ریخته می شود.لحظه های شخصی اش که گاه خوانندگان خود را نیز همراه با من تجربه می کنند.لحظه هایی که خواننده نیز گاه آن ها را تجربه کرده است یا دارد تجربه می کند.لحظه هایی به شدت شخصی و به شدت عمومی!برای همین هم هست که نمی توانم و نمی توانی دل از این جا بکشی .پس خودت را اذیت نکن!
_____________________________
اسمم فـ♥ـاطمه است
همراه با نزول باران رحمت الهی به دنیا اومدم.
بیست مرداد هزار و سیصد و هشتاد چشمانم را باز کردم و شدم تک دختر خانواده و آخرین نوه پدری!
چادری هستم و به چادری بودنم افتخار می کنم.
از هفت سالگی شروع کردم.یعنی در اصل شروعم کردند.
دو برادر بزرگ که با هر دویشان فاصله سنی زیادی دارم.
با یکی هفده سال و با دیگری چهارده سال.
صدایشان می زنم داداش! (◕‿◕)
که بعضی مواقع با هم قاطی می شوند و هر دو می گویند بله؟
چهار جزء قرآن را حفظ هستم.❀
هنوز بین چند راهی هستم برای رشته
فلسفه...تاریخ...روانشناسی؟
دوست دارم در کنار رشته ام کاری داشته باشم جدا از آن به نام نویسندگی
.: می نویسم هر آن چه نوشتنی است :.
fateme@ramezanali.ir
Home ● Email ● Profile ● Design
Tags
Archive
- تیر 1393
- خرداد 1393
- اردیبهشت 1393
- فروردین 1393
- اسفند 1392
- بهمن 1392
- دی 1392
- آذر 1392
- آبان 1392
- مهر 1392
- شهریور 1392
- مرداد 1392
- تیر 1392
- خرداد 1392
- اردیبهشت 1392
- بهمن 1391
- دی 1391
- آبان 1391
- مهر 1391
- شهریور 1391
- مرداد 1391
- تیر 1391
- خرداد 1391
- اردیبهشت 1391
- فروردین 1391
- شهریور 1390
- مرداد 1390
- تیر 1390
- بهمن 1388
- فروردین 1388
- اسفند 1387
- بهمن 1387
- آذر 1387
- آبان 1387
- شهریور 1387
- مرداد 1387
- تیر 1387
- خرداد 1387
- آبان 1386
- مهر 1386
- شهریور 1386
Friends
- داداش بزرگم(داداش میثم)
- داداش کوچیکم(داداش حمید)
- وبگاه لینک زن
- کاغذ رنگی
- بازی های وبلاگی :)
- شادی یعنی...
- وقتی...
- بــــــی اندازه بـــــی ربط
- بانوی اردیبهشت
- ❀دنیـــــــاے صــــورتے مـــــن❀
- ساده؛مثل یک نوجوان
- ن مثل نوجوان
- حیات طیبه(دختر خاله بزرگم،زهرا جون)
- پوپک(دختر خاله جونم)
- مائده(دختر دایی جونم)
- زندگی یعنی...(ریحانه جون)
- رویای سیمی(حنانه جون)
- وب گروهی
- قلبم تقدیم خدا(عارفه جون)
- میل آمدن
- لذت حرف های دروغ
- مدرسه خوشمل ما
- امید به فرداهای بهتر
- یه دنیا خنده
- رواق
- سایت كودكان
- نازآفرین
- شورا مدرسه خوشملمون
- گروه ادبیات مدرسه خوشملمون
- حاشیانه
- بسیج مدرسه خوشملمون
- آسمانه
- ملیکا(دوست کلاس اولم)
- دانلودعکس|دانلوداهنگ
cods
اخرین مطلب ارسالی
نوشتـنــــــــــےهـا - مطالب بهمن 1392
باید راه بیفتیم...در زمین متوقف شده ایم، و تا آخر هم همین طور است...
من یک دختر ایرانیم
تنهایی ام را به کسی نمی دهم
آن روح خدا است که بر من دمیده شده و احـــــــــــساس نامیده شده است
دست هایم بالین کودک فـــــــــردایم خواهد شد
دست هایم را بی حرمت نمی کنم...
تنهایی ام را به کسی نمی دهم
آن روح خدا است که بر من دمیده شده و احـــــــــــساس نامیده شده است
دست هایم بالین کودک فـــــــــردایم خواهد شد
دست هایم را بی حرمت نمی کنم...
نظر
● چهارشنبه 1392/11/30 ● چهارشنبه 1392/11/30●
فـاطمــهـ (نوشتنےهـا)
شاید انسان ها از چیزی ناراحت شوند اما نظر من این است که وقتی حرفی را می زنی که درست است و هیچ مشکلی ندارد چرا باید محکوم شویم.
چرا همه روی دوره نوجوانی حساس اند؟
وقتی کسی به من شک می کند هزارتا فحش نثار کسانی می کنم که کارهایی در این دوران کردند که باعث شدند بقیه هم به ما که دختران خوبی هستیم شک کنند.
آن وقت است که به این دنیای مجازی پناه می برم تا شاید کمی آرامش...
ولی دریغ از لحظه ای آرامش
چرا همه روی دوره نوجوانی حساس اند؟
وقتی کسی به من شک می کند هزارتا فحش نثار کسانی می کنم که کارهایی در این دوران کردند که باعث شدند بقیه هم به ما که دختران خوبی هستیم شک کنند.
آن وقت است که به این دنیای مجازی پناه می برم تا شاید کمی آرامش...
ولی دریغ از لحظه ای آرامش
نظر
● چهارشنبه 1392/11/30 ● چهارشنبه 1392/11/30●
فـاطمــهـ (نوشتنےهـا)
راه زندگی من طولانی است نمی توانید شخصیتم را بشناسید...
پی نوشت:این عکسا رو توی کاخ نیاوران گرفتم
نظر
● چهارشنبه 1392/11/30 ● چهارشنبه 1392/11/30●
فـاطمــهـ (نوشتنےهـا)
پسر دایی من(سهیل) یک سال از دختر داییم (نازنین زهرا)بزرگ تره ولی با هم بازی می کنند (البته هر کدام از دایی های متفاوت هستند) و ذوق می کنند و اون روز هم هردو به همراه پدرشان به خانه ما آمدند آن زمانی که پدر بزرگ اینجا بودو با هم دعوامی کردند که پدر بزرگ به خانه چه کسی برود ولی بعد آرام شدند.
حالا آمده بودند سراغ من که با ما توپ بازی کن من هم که با خاطرات بچگی رابطه خوبی دارم رفتم و کلی با آن ها بازی کردم تا جایی که دیگر خودشان گفتند خسته شدیم بعد از بازی انگار حالم خیلی خوب بود.خیلی خوب
با این خانه سازی ها بازی کردیم و آن ها برج می ساختند و می گفتند نباید بیافتد من هم از آن دو عکس گرفتم که بزرگ تر که شدند آن را ببینند و با یاد آوری این خاطرات شاد شوند!!!
برچسب
سهیل,
نازنین زهرا۷خانه سازی,
توپ,
حالا آمده بودند سراغ من که با ما توپ بازی کن من هم که با خاطرات بچگی رابطه خوبی دارم رفتم و کلی با آن ها بازی کردم تا جایی که دیگر خودشان گفتند خسته شدیم بعد از بازی انگار حالم خیلی خوب بود.خیلی خوب
با این خانه سازی ها بازی کردیم و آن ها برج می ساختند و می گفتند نباید بیافتد من هم از آن دو عکس گرفتم که بزرگ تر که شدند آن را ببینند و با یاد آوری این خاطرات شاد شوند!!!
نظر
● سه شنبه 1392/11/29 ● سه شنبه 1392/11/29●
فـاطمــهـ (نوشتنےهـا)
به نام او که جان داد تا قلم در دست گیرم
کلاس اول که بودیم سرودی بود که ما می خواندیم و می گفتیم با قلم همه کار می توان کرد و از این جور چیزها!
متنش هم خیلی زیبا بود و من هنوز هم گاه گاهی آن را گوش می کنم.
خب قشنگ بود دیگر...
نظر
● سه شنبه 1392/11/29 ● سه شنبه 1392/11/29●
فـاطمــهـ (نوشتنےهـا)
این روزها که ما در دوران نوجوانی به سر می بریم مدرسه پر از روانشناس و کارشناس است که برای ما حرف بزند تا خدایی نکرده ما به بیراهه نرویم و بچه ها هم ،بماند!!!
نمی دانم از این روانشناس ها و پزشک ها و این جور چیزها بدم میاید همه شان یک چیز می گویند و گاه توصیه های بیخود هم می کنند که آدم دوست دارد دندان هایشان را توی دهنشان خرد کند(مثل تام و جری)
نظر
● سه شنبه 1392/11/29 ● سه شنبه 1392/11/29●
فـاطمــهـ (نوشتنےهـا)
شهید مصطفی حالا شما نیستی اشک چشم علیرضای معصومت را پاک کنی
حالا با دیدن تصویرتان بغض می کند
اشک هایش می ریزد
نظر
● پنجشنبه 1392/11/24 ● پنجشنبه 1392/11/24●
فـاطمــهـ (نوشتنےهـا)
درست است که این جا در دود و دم است اما این جا زادگاه من است.
این جا تهران است و من با این که این جا در آلودگی است اما من هنوز هم عاشق تهرانم.
حتی با همین دود و دمش هم هنوز عاشق تهرانم.با آن آدم هایش!
تهــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرآن بــــــــــــــــــزرگــــــــــــــ
برچسب
تهران,
بزرگ,
برج میلاد,
این جا تهران است و من با این که این جا در آلودگی است اما من هنوز هم عاشق تهرانم.
حتی با همین دود و دمش هم هنوز عاشق تهرانم.با آن آدم هایش!
تهــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرآن بــــــــــــــــــزرگــــــــــــــ
نظر
● پنجشنبه 1392/11/24 ● پنجشنبه 1392/11/24●
فـاطمــهـ (نوشتنےهـا)
سلامتی هرچی پسره که بلوز آستین بلند میپوشه و شلوار کتون
.................................................................................................
پی نوشت:نمی دونم چرا از پسرایی که رو مد می گردن بدم میاد!
سلامتی هرچی پسر مذهبی...
سلامتی هرچی بچه حزب اللهی....
.................................................................................................
پی نوشت:نمی دونم چرا از پسرایی که رو مد می گردن بدم میاد!
نظر
● پنجشنبه 1392/11/24 ● پنجشنبه 1392/11/24●
فـاطمــهـ (نوشتنےهـا)
کوثر جون من راه میره و ذوق می کنه تازه راهپیمایی بیست ودو بهمن هم رفته،اینم یکی از عکساش:
برچسب
کوثر,
بیست و دو بهمن,
راهپیمایی,
کوثر جونم,
نظر
● پنجشنبه 1392/11/24 ● پنجشنبه 1392/11/24●
فـاطمــهـ (نوشتنےهـا)
من هر وقت دلتنگ باشم آهنگ گوش نمی دهم،بایک پسر هم چت نمی کنم،دوست پسر هم ندارم!
من وقتی ناراحتم قرآن را باز می کنم و آیه مورد علاقه ام را می خوانم:
قَالُواْ سُبْحَانَكَ لاَ عِلْمَ لَنَا إِلاَّ مَا عَلَّمْتَنَا إِنَّكَ أَنتَ الْعَلِیمُ الْحَكِیمُ
و می دانید این یعنی چه؟یعنی فرشتگان در آیه قبل می گویند خدایا چرا می خواهی انسانی را به زمین بفرستی که فساد می کند؟و خدا می گوید من می دانم و شما نمی دانید.
و این جاست که استاد پرهیزکار این آیه را زیبا می خواند با همان لحن عذرخواهی که فرشتگان از خدا می کنند!
خواهش می کنم صوت استاد پرهیزکار رو برای این آیه گوش کنید.
من وقتی ناراحتم قرآن را باز می کنم و آیه مورد علاقه ام را می خوانم:
قَالُواْ سُبْحَانَكَ لاَ عِلْمَ لَنَا إِلاَّ مَا عَلَّمْتَنَا إِنَّكَ أَنتَ الْعَلِیمُ الْحَكِیمُ
و می دانید این یعنی چه؟یعنی فرشتگان در آیه قبل می گویند خدایا چرا می خواهی انسانی را به زمین بفرستی که فساد می کند؟و خدا می گوید من می دانم و شما نمی دانید.
و این جاست که استاد پرهیزکار این آیه را زیبا می خواند با همان لحن عذرخواهی که فرشتگان از خدا می کنند!
خواهش می کنم صوت استاد پرهیزکار رو برای این آیه گوش کنید.
نظر
● پنجشنبه 1392/11/24 ● پنجشنبه 1392/11/24●
فـاطمــهـ (نوشتنےهـا)
من حسود نیستم و از این بابت خدا را روزی چند بار شکر می کنم!نمی گویم شاید چیزی را ببینم و خوشم نیاید و نمی گویم خوش به حالش اما نمی گویم که او هم نداشته باشد و این هم یکی از الطاف الهی است!
از آدم های حسود بدم می آید و نفرت دارم.
از کسانی که چشم دیدن دارایی دیگران را ندارند بدم می آید!
و خدا رو شکر من حسود نیستم.!
از آدم های حسود بدم می آید و نفرت دارم.
از کسانی که چشم دیدن دارایی دیگران را ندارند بدم می آید!
و خدا رو شکر من حسود نیستم.!
نظر
● پنجشنبه 1392/11/24 ● پنجشنبه 1392/11/24●
فـاطمــهـ (نوشتنےهـا)
داشتم برای مسابقه حفظ قرآن منطقه ای که روز شنبه دارم تمرین می کردم که چشمم به تابلوی روبه رویم افتاد.تابلوی حرم امام حسین(ع)بود.ناخودآگاه دلم برایش تنگ شد.برای بین الحرمینش.
برای آن شبی که پدر را گم کردیم.
برای کلمه های جدیدی که یاد گرفته بودم:{شکرا،باب القبله،امشی}
یا آن روزی که همراه مادر از تفتیش با هزار بدبختی رد شدیم و حواسمان نبود اشتباهی به جای این که وارد حرم شویم از حرم بیرون آمدیم و وای دوباره شلوغی تفتیش.
و با هزار تا التماس که ما اشتباهی آمدیم بیرون و گذاشتند رد شویم.
برای آن شبی که پدر را گم کردیم.
برای کلمه های جدیدی که یاد گرفته بودم:{شکرا،باب القبله،امشی}
یا آن روزی که همراه مادر از تفتیش با هزار بدبختی رد شدیم و حواسمان نبود اشتباهی به جای این که وارد حرم شویم از حرم بیرون آمدیم و وای دوباره شلوغی تفتیش.
و با هزار تا التماس که ما اشتباهی آمدیم بیرون و گذاشتند رد شویم.
نظر
● پنجشنبه 1392/11/24 ● پنجشنبه 1392/11/24●
فـاطمــهـ (نوشتنےهـا)
نمی دانم چرا این روزها آدم ها ترسناک شده اند نگاه هایشان عجیب و غریب است و من جدیدا از آدم ها می ترسم.من وقتی عصبانی می شوم یا پوست لبم را می جوم یا با انگشتانم بازی می کنم.
واگر از کسی عصبانی شوم دوست دارم یقه اش را بگیرم و چهار تا سیلی بزنم تو گوشش تا آدم بشه!(ولی خوب نمی تونم)
جدیدا اگر کسی اذیتم کند اشکم در می آید و من یا گریه نمی کنم یا اگر بغض کنم دیگر نمی توانم نگهش دارم.
من پناهگاه خاصی ندارم یعنی جایی ندارم که بتوانم بدون استرس از این که کسی من را ببیند راحت باشم.
من از آن دخترهایی هستم که دوست دارد بنویسد.این روزها هم حرف زیاد دارم اما مهم این است که موضوع خاص باشد وگرنه برایتان از ثانیه ثانیه زندگی ام می نویسم.
واگر از کسی عصبانی شوم دوست دارم یقه اش را بگیرم و چهار تا سیلی بزنم تو گوشش تا آدم بشه!(ولی خوب نمی تونم)
جدیدا اگر کسی اذیتم کند اشکم در می آید و من یا گریه نمی کنم یا اگر بغض کنم دیگر نمی توانم نگهش دارم.
من پناهگاه خاصی ندارم یعنی جایی ندارم که بتوانم بدون استرس از این که کسی من را ببیند راحت باشم.
من از آن دخترهایی هستم که دوست دارد بنویسد.این روزها هم حرف زیاد دارم اما مهم این است که موضوع خاص باشد وگرنه برایتان از ثانیه ثانیه زندگی ام می نویسم.
نظر
● پنجشنبه 1392/11/24 ● پنجشنبه 1392/11/24●
فـاطمــهـ (نوشتنےهـا)
می‌دانی؟خیلی حرف‌ها را نمی‌شودنوشت. حیلی چیزها را نمی‌شود گفت. اصلن چرا
تعارف كنم؟! "هیچ حرفی را نمی‌توان نوشت" حرفی را كه بشود نوشت، به درد
نمی‌خورد. این را من می گویم. باقی را نمی‌دانم. این حرفِ من است. می‌گویم
كه حرف‌ها را باید لمس كرد. حرفی را كه نشود و نتوان لمس كرد، باید گذاشت
توی كوزه و آبش را خورد.
نظر
● چهارشنبه 1392/11/23 ● چهارشنبه 1392/11/23●
فـاطمــهـ (نوشتنےهـا)
دوباره حرف دلم را می نویسم،
به دور از پیچیدگی های کلام
چشمان جستجوگرم رو به سوی آسمان دوخته بودم .
خیلی پر ابهت و زیبا بود
آسمون سفیده سفید بود
دیدن منظره زیبای برفی منو باخودش می بره به
خاطرات دور و دراز زمان بچگیم
وقتی که قدم زنان از کوچه یا خیابونی میگذری
دلت تنگ میشه واسه خاطرات دور و دراز گذشته
دلت تنگ میشه واسه خاطرات دور و دراز گذشته
یادش بخیر دوران کودکی و بارش برف
شوق و ذوق تعطیل شدن مدرسه در روز برفی
یاد اون کوچه قدیمی و آدمای با صفایش بخیر
یاد مادر بزرگم و یاد چروکهای دست پدربزگم بخیر
نظر
● چهارشنبه 1392/11/23 ● چهارشنبه 1392/11/23●
فـاطمــهـ (نوشتنےهـا)
رهبرم ،می آییم تامشتی محکم بردهان فتنه گران بکوبیم.مامی آییم...
همه می آییم.............
نظر
● سه شنبه 1392/11/22 ● سه شنبه 1392/11/22●
فـاطمــهـ (نوشتنےهـا)
نظر
● دوشنبه 1392/11/21 ● دوشنبه 1392/11/21●
فـاطمــهـ (نوشتنےهـا)
امروز راس ساعت نه شب همه بیرون بودیم و با صدای بلند الله اکبر می گفتیم.پسر بچه ها هم ذوق می کردند و آبشار کاغذی می زدند!!!
من هم در حال شکار لحظه ها بودم این هم از عکس ها ببخشید یه کم تاریک اند
برچسب
جشن,
آبشار کاغذی,
پیروزی انقلاب اسلامی,
کوچه,
پسر بچه,
من هم در حال شکار لحظه ها بودم این هم از عکس ها ببخشید یه کم تاریک اند
نظر
● دوشنبه 1392/11/21 ● دوشنبه 1392/11/21●
فـاطمــهـ (نوشتنےهـا)
شاید چیزی را که می خواهم بگویم را باور نکنید راستش را بخواهید خودم هم هنوز باور نکرده ام اما خب اتفاق افتاده است دیگر.چه می شود کرد؟
البته من هم نگذاشتم کسی بفهمد چون انگشت نمای سیصد نفر میشدم این طور بود که من از بشری جون(توی یه کلاس دیگه است)کتاب گرفتم و روز رو گذروندم!!!
الآن که چک نویس این مطلب را می نویسم خانم سرشکی(معلم عربی)دارد درس فعل ماضی را با جدیت تمام می دهد و بهتر است من هم به درس هایش گوش کنم چون ممکن است خودش بیاید و این برگه را از دستم بگیرد.آخر چند بار هم به من چشم غره رفته است...
البته من هم نگذاشتم کسی بفهمد چون انگشت نمای سیصد نفر میشدم این طور بود که من از بشری جون(توی یه کلاس دیگه است)کتاب گرفتم و روز رو گذروندم!!!
الآن که چک نویس این مطلب را می نویسم خانم سرشکی(معلم عربی)دارد درس فعل ماضی را با جدیت تمام می دهد و بهتر است من هم به درس هایش گوش کنم چون ممکن است خودش بیاید و این برگه را از دستم بگیرد.آخر چند بار هم به من چشم غره رفته است...
نظر
● دوشنبه 1392/11/21 ● دوشنبه 1392/11/21●
فـاطمــهـ (نوشتنےهـا)
من شنبه روزی به دنیا آمده ام صبح!برادر بزرگ هم زاده شنبه است،ظهر!برادر کوچک هم همین طور شنبه شب!این طور که معلوم است پدر هم شنبه زاده است !راستش را بخواهید زن داداش هم شنبه به دنیا آمده است و فقط مادر شنبه زاده نیست این را هم بگذارید به بنای بی اتفاقی!
و این هم جالب است برای خودش دیگر!جالب نیست؟
برچسب
خانواده,
جالب,
شنبه,
برادرها,
و این هم جالب است برای خودش دیگر!جالب نیست؟
نظر
● جمعه 1392/11/18 ● جمعه 1392/11/18●
فـاطمــهـ (نوشتنےهـا)
امروز نشستم ،عروسکم را هم گذاشتم.دوتایی با هم دیگه روبه روی هم نشستیم و شروع کردم برایش از همه چیز گفتم از این که من از فلان چیز خوشم میایید یا من این غذا را دوست ندارم او هم نشست و ساعت ها به حرف هایم گوش کرد من اشک ریختم و گله کردم از زندگیم یا بعضی جاها از خاطره های خوبم برایش گفتم او هم گوش کرد و خسته نشد آن قدر برایش حرف زدم تا این که حرف هایم تمام شد و او هیچ عکس العملی نشون نداد اما ما دوست های خوبی هستیم می توانم برایش حرف بزنم و او هم گوش کند و این خیلی خوب است.
همین.
همین.
نظر
● پنجشنبه 1392/11/17 ● پنجشنبه 1392/11/17●
فـاطمــهـ (نوشتنےهـا)
حرف های ما هنوز نا تمام ...
تا نگاه می کنی:
وقت رفتن است
باز هم همان حکایت همیشگی
پیش از آن که با خبر شوی
لحظه ی عزیمت تو ناگزیر می شود
آی ...
ای دریغ و حسرت همیشگی
ناگهان
چقدر زود
دیر می شود!
دکتر قیصر امین پور
نظر
● چهارشنبه 1392/11/16 ● چهارشنبه 1392/11/16●
فـاطمــهـ (نوشتنےهـا)